Paul Brands: 'Omzet is niet zaligmakend, omzetsnelheid wel'

De uitgebreide en vernieuwde slagerij van Paul Brands in Goirle biedt behalve vlees ook kaas, brood, groente, belegde broodjes, maaltijden en producten als wijn. “Ik wil nog steeds als slagerij gezien worden. De naam is niet voor niets Van Hest, Keurslager. In die volgorde.”

De nieuwe winkel is een one-stop-shop met – naast het slagerijaanbod - kwalitatieve ambachtelijke producten van leveranciers uit de regio. Klanten pakken een winkelmandje bij de entree en kunnen naar believen langs de versafdelingen en zelfbedieningsmeubelen lopen en hun keuze maken. Bij de uitgang staan vier kassa’s. “Vier lijkt veel, maar je moet de piekmomenten kunnen opvangen.”

Verhuizen

35 jaar geleden ging Paul werken bij de slagerij van de familie Van Hest. Twintig jaar geleden werd hij mede-eigenaar en tien jaar geleden nam hij de zaak over. Paul wilde de winkel moderniseren en het assortiment uitbreiden en verdiepen, maar de ruimte ontbrak. Vijf jaar geleden ontstond het plan om het naastgelegen café te kopen en die meters bij de zaak te trekken. “De gemeente vroeg mij of ik niet wilde verhuizen naar de plint van een iets verderop te bouwen appartementencomplex. Door allerlei omstandigheden werd dat een lastig traject. Drie jaar geleden nam ik daarom toch de stap om het café aan te kopen.”

Haalbaarheidsonderzoek

Paul liet KNS een haalbaarheidsonderzoek doen. Eén van de conclusies daarvan was dat zijn omzetaandeel in Goirle al zo groot was dat hij eigenlijk niet veel meer kon groeien in vlees. “Ik heb met behulp van KNS kunnen onderbouwen dat die groei er wel in zit. En het feit dat KNS betrokken is, helpt in je gesprekken met de bank.” Na anderhalf jaar met procedures (onder meer het omzetten van een horeca- naar een detailhandelsvergunning, bodem- en geluidsonderzoek) en anderhalf jaar sloop- en bouwtijd opende de nieuwe zaak begin maart zijn deuren. “Uiteindelijk zijn we slechts twee dagen dicht geweest.” Eerst werd het casco van de nieuwbouw (500 m2) neergezet. “Daarin hebben we een noodwinkel gebouwd waarin we drie maanden – ook met de Kerst – hebben gewerkt. In die periode is de oude winkel verbouwd.” Toen dat klaar was, ging de winkel in het oude deel open en kon de aannemer het nieuwe deel afbouwen.

Afhalen en bezorgen

Inspiratie voor de inrichting kwam grotendeels via Instagram en via de eigen (55!) medewerkers. Paul keek juist niet bij andere slagers, omdat hij geen collega’s wil kopiëren. Ook winkelinrichter KMI adviseerde prima, zegt Paul. “Ik wilde een coffeecorner, maar de ruimte daarvoor was helaas beperkt. Toen kwam corona en veranderde alles. De verkopen via de webshop namen flink toe en we hadden koelruimte nodig om de bestellingen in te plaatsen. Daarvoor bedachten we met KMI zes koelunits achter de kassa’s.” Van Hest bezorgt ook drie keer per week. “Ik zie het ook als imago-verbetering; mensen die niet meer naar de winkel kunnen komen, kunnen we zo toch blijven helpen.” De webshop is maar een relatief klein onderdeel van de omzet, maar het aandeel groeit, zegt Paul.

Brood van Van Beckhoven

Ideeën komen soms uit onverwachte hoek. Tijdens de eerste coronalockdown konden klanten hun bestelling in de winkel afhalen. Om dat proces te begeleiden, zette Paul drie ‘verkeersregelaars’ in. “Die hadden gesprekjes met klanten en daaruit bleek dat veel klanten eerst bij Robèrt van Beckhoven in Oisterwijk waren geweest om brood te halen. Later kwam Robèrt zelf ook boodschappen doen bij ons en ging ik met hem in gesprek. Nu verkopen wij zijn brood ook en hebben we een uniek product erbij. Maar alleen ongesneden; als klanten gesneden brood willen, stuur ik ze naar de bakker verderop. Zo ben ik altijd wel bezig; kansen zien en er naar handelen. Dat moet, als je anders wilt zijn dan anderen.”

De klant bepaalt

“We proberen onderscheidend te zijn op onze eigen manier, door uit te gaan van onze eigen visie en producten. In mijn visie gaat de consument één keer per twee weken naar de supermarkt en twee keer per week naar Van Hest voor de verse boodschappen. Uiteindelijk is het de klant die bepaalt wat je verkoopt. Ik zit nu 35 jaar hier. Er zijn hier veel koopkrachtige consumenten, maar je moet voor iedereen toegankelijk zijn. Omzet is niet zaligmakend, omzetsnelheid wel. Koopkrachtige klanten gaan vaker uit eten en op vakantie maar je moet alle dagen van de week klandizie hebben, anders kun je geen verse producten bieden.” De hardlopers zijn eigenlijk alle zelfgemaakte producten; de maaltijden, salades, mayonaise en zeker ook het rundvlees van ’t Zandeind uit het nabijgelegen Riel. “Van onze vleeswaren-top 30 maken we 27 producten zelf.” De meest bijzondere topper is echter de aardbei, zegt Paul. “Die staat op nummer 12 van onze jaaromzet. Een goed product verkoopt zichzelf, dat blijkt telkens weer. Of de nieuwe winkel nog een slagerij is? Ja, qua omzetvolume wel, maar het is sterk verbreed en meer gericht op de jongere consument, hoewel ook de wat oudere klanten ons nog altijd goed weten te vinden.”

Gasloos

Om derving te vermijden doet Paul mee aan het concept Too Good To Go. “Producten die tegen het einde van de houdbaarheidsdatum zitten, bied je via dit platform aan. Zo brengt het nog iets op, hoef je niets weg te gooien en trek je nieuwe mensen naar je winkel. Verder zijn we bezig om het aandeel plastic verpakkingen terug te brengen, is de keuken gasloos en hebben we LED-verlichting en energiezuinige koelingen. Zonnepanelen staan op het verlanglijstje. Qua vlees vind ik vooral diervriendelijkheid belangrijk. Onze runderen lopen vrij in een heidegebied hier vlakbij. Ons varkensvlees komt van het Zeeuws Scharrelvarken.” 

Ik zie mijzelf meer als ondernemer dan als slager, hoewel ik wel vind dat ik te weinig achter het blok sta. Inmiddels zitten onze zoons ook in de zaak. Ze doen nu allebei de vakopleiding en mogen het straks overnemen. Mijn vrouw werkt één dag mee in de administratie.” 

“Dit werk voelt voor mij niet als werken. Ik vind het allemaal veel te leuk. Ik vind het leuk om mensen te helpen. De volgende stap is om straks zeven dagen per week tot zeven uur open te zijn.”

Terug naar Slagers in beeld