Eetwinkel Ambacht in Neer: Leon Hermanns realiseert zijn dromen stap voor stap

Het idee om ‘ergens’ de zelfgemaakte slagersproducten in combinatie met andere regionale ambachtsproducten te laten proeven, bestond al langer. Leon: “Ja, en dan het liefst in combinatie met een goed glas wijn of bier, op een mooie plek. Dan breng je de mensen een stukje beleving en kun je het verhaal achter je producten en je visie uitleggen.”

Wow-gevoel

Eetwinkel Ambacht bevindt zich in de oude molenaarswoning naast de watermolen in Neer. Het gebouw heeft een fantastische uitstraling, vindt Leon. “Het zorgt direct voor een wow-gevoel. Mensen krijgen er een positieve prikkel door.” Dat hij in de oude molenaarswoning terecht kwam, berust min of meer op toeval. “Ik vertelde mijn ideeën door de jaren heen aan verschillende mensen en dit keer aan de goede”, zegt Leon met een glimlach. “Ze zeiden: leuk plan; wij hebben een goede plek.” Het pand is een Rijksmonument, wat betekent dat je vrijwel niets mag aanpassen. Niet echt een probleem, vertelt Leon. “Hiervoor zat er een restaurant in en de keukenruimte was dus prima. Ik heb wel mijn eigen apparatuur erin gezet.”

Daghoreca

Leon is slager bij en mede-eigenaar van Slagerij Koos Hermanns in Weert. Zijn ouders begonnen de slagerij in 1979. Leons vader overleed op jonge leeftijd en zijn moeder zette het bedrijf voort. Hoe ga je als slager aan de slag in de daghoreca? Stap voor stap, zegt Leon. “Afgelopen zomer begonnen we eerst met de verkoop van zelfgemaakt ijs, gemaakt met de melk van een lokale boer. Vervolgens breidden we uit met koffie, thee en vlaai en later met wijn, bier, lunch en ontbijt. Op één september openden we de winkel.” De medewerkers uit de slagerij werken bij toerbeurt in Neer. “Die vinden het hartstikke leuk, het is voor hen ook een nieuwe uitdaging.” Leon trok wel een culinair medewerker aan, voor de bereiding van onder meer de maaltijden.

Vis en vegetarisch/vegan

“We deden al kant-en-klare maaltijden en nu doen we dat uitgebreider, met vis en vegetarisch/vegan. Vleesvervangers worden sowieso steeds belangrijker. Daarom doe ik een project met de provincie en hogeschool HAS waarin een afstuderende student onderzoek doet naar de mogelijkheden om met lokale producten vleesvervangers te maken.”

Bierbostel

“Voor de slagerij in Weert ben ik al jaren geselecteerd Livar-specialist en in Neer zoeken we nog nadrukkelijker naar lokale leveranciers, waarbij we ook proberen om zo circulair mogelijk te werken. Ik betrek bier van de Lindeboom Brouwerij uit Neer dat ik ook gebruik in mijn stoofpotjes. Het bierbostel, een restproduct van het brouwproces, gebruik ik in mijn gehaktballen. De brouwerij levert ook bostel aan de veehouder van wie ik nu al melk afneem en straks ook vlees. Hij heeft Angus-koeien en we denken samen na hoe we dat het beste vermarkten.” Het idee om bostel te gebruiken in zijn gehaktballen ontstond vanuit Leons visie om zo circulair mogelijk te werken en zo min mogelijk weg te gooien. “Ik vind het ook leuk om te laten zien wat er kan op dat gebied. We hebben ook ideeën om andere natuurlijke reststromen te verwerken, zoals overrijp fruit in ons ambachtelijk ijs. Dit geeft ook nog eens extra smaak aan het product.”

Alles uit de buurt

Producten gemaakt van fruit en groente komen ook van lokale leveranciers, evenals kaas en zuivel. De wijn komt uit Thorn en de vruchtensappen uit Roggel. “Alles, van voor- tot nagerecht, komt uit de buurt.” De klanten vinden het allemaal supermooi, blijkt uit de reacties. “Als je hier op het terras zit, zie je de vlag van de bierbrouwerij wapperen. En aan de andere kant van het water lopen de Angussen in de wei. Er wordt veel gesproken over korte ketens en transparantie. Nou, korter en transparanter dan hier ga je het niet krijgen.”

Zelfbedieningsmeubel

Wat op de menukaart staat wordt ook verkocht in de eetwinkel. Dat gebeurt middels een zelfbedieningsmeubel. Een bewuste keuze, zegt Leon. “Ik zie in de winkel in Weert dat klanten bij de toonbank de neiging vertonen om wat gejaagd hun keuze te maken. Met een zelfbedieningsmeubel geef je ze de tijd om eerst te snuffelen en dan pas te kiezen, en dat zien we ook gebeuren. Daarnaast scheelt het in de personele bezetting en stimuleert het impulsaankopen.”

Stijgende lijn

De provincie vond het concept zo aansprekend dat Leon een financiële bijdrage ontving uit een potje dat toerisme promoot. “Dat gebruikte ik onder meer om marktonderzoek te laten doen en om het concept verder te verfijnen.” Er komen veel toeristen op de watermolen af en dat is dan ook een belangrijke doelgroep voor Eetwinkel Ambacht. Ook de lokale bevolking weet de weg inmiddels. “We hebben een advertentie gezet in De Limburger en dat leverde veel aanloop op. Er is zeker een stijgende lijn, maar we zitten nog in de beginfase.”

Leon wil het boekweitmeel van de watermolen gaan gebruiken in zijn balkenbrij. “Een ander idee is om een arrangement te maken dat bestaat uit een rondleiding in de molen, gecombineerd met een ontbijt of lunch bij ons. En hopelijk neemt men dan daarna ook nog producten uit de winkel mee naar huis om thuis te eten.”

“Mijn droom is dat als je hier over een paar jaar komt aanrijden, dat je dan rechts een mooie weide ziet met bijvoorbeeld een Livar-varken in de modder en een groentetuin. En misschien kan de brouwer er graan of hop verbouwen. Mijn uiteindelijke droom is een belevingswereld waar je een educatief verhaal bij kunt vertellen. Een leuk – en lekker – uitje, waar je ook nog iets van opsteekt. Maar ook dat pakken we stap voor stap aan.”

Tips van Leon

• Zoek lokale ambachtelijke partners, dat versterkt jouw verhaal.
• Praat met anderen over je dromen en doelen.
• Ga stap voor stap te werk.