Slagerij Traiteur Angelique Leenders: "Je moet zorgen dat mensen zich op hun gemak voelen"

Angelique had op een gegeven moment het gevoel dat Maurice Verschuuren – de toenmalige eigenaar – bezig was om de zaak te verkopen. “Harm vroeg mij: waarom nemen wij het niet over?” Dat was eind vorig jaar. Harm vult aan: “Zeven jaar geleden verkocht ik mijn bedrijf, maar het is altijd blijven kriebelen om weer te gaan ondernemen.” De vraag die het paar zichzelf stelde was: hoe kunnen we nog meer uit deze zaak halen?

Aan de slag

Nog voordat met de eigenaar was gesproken, gingen Angelique en Harm al aan de slag. Ze vertrokken op inspiratiereis, onder meer naar The Butcher’s Store  en slagerij atelier Millevaches in Antwerpen. Ze maakten lijstjes, bijvoorbeeld met ideeën over de kansen die ze zagen. En Harm informeerde bij de accountant van eigenaar Maurice of de winkel inderdaad te koop stond. Harm: “Hij zei: ‘ga snel in gesprek’.” Een paar dagen later spraken ze uitgebreid met Maurice die er meteen positief in zat.

Alles in de computer

Ook werd Mark – de slager die al 19 jaar in het bedrijf werkt – ingelicht. Angelique: “Want wat als hij niet mee wilde?” Gelukkig reageerde Mark enthousiast. Daarna ging het snel. Harm liet KNS een locatiescan uitvoeren en stelde een ondernemingsplan op. Er werd een plan gemaakt om de winkel te moderniseren. Het plafond werd opgehoogd en voorzien van LED-verlichting. Er kwamen zwarte tegels tegen de muren en op de deuren van de koelcel en op enkele muren hingen ze manshoge foto’s van koeien in de wei. De presentatie in de toonbank gebeurt voortaan op zwarte schalen. En met een winkelkoelmeubel en een aparte kast voor onder meer olijfolie en wijn is het assortiment uitgebreid. Harm typeert de aanschaf van een geautomatiseerd kassasysteem als zeer belangrijk. “Er stond niets in de computer, nu wel en dat is veel efficiënter.”

Niets in de gaten

Haar collega’s informeren was grappig, vertelt Angelique. “Op een vrijdagavond in maart vertelde Maurice dat hij de zaak had verkocht en dat de nieuwe eigenaar graag wilde kennismaken in een zaaltje verderop in de straat. Dus ik ging met het hele team daar naartoe. Toen we binnenkwamen, stond Harm daar klaar met een presentatie en nog hadden ze niets in de gaten. Tot ik naast hem ging staan.” Nadat iedereen was bekomen van zijn verbazing was het enthousiasme groot, vertelt Angelique.

Succes

De omzet is nu al twintig procent hoger dan vorig jaar rond deze tijd. Het aantal klanten groeide met ongeveer tweehonderd tot boven de duizend per week. Het ondernemersechtpaar werd in november genomineerd voor de Venrayse Ondernemersprijs vanwege ‘het getoonde lef voor de overname van een slagerij in deze tijd waarin veel winkels dicht gaan’ (uitslag op 3 januari -red.). De goede resultaten zijn het gevolg van goede producten tegen een eerlijke prijs plus persoonlijke aandacht. Angeliques horeca-achtergrond is daarbij nog steeds een pluspunt: “De adviserende rol die je hebt, gesprekken voeren met klanten, gastvrijheid. Mensen adviseren met een recept als ze bijzonder vlees kopen voor een recept. Of als iemand aangeeft dat hij niet goed weet wat hij wil, dan gaan doorvragen. Eet u aardappels, of rijst, et cetera. En het gaat ook om beleving. Je moet zorgen dat mensen zich op hun gemak voelen.” Harm: “Klanten zijn te gast in onze winkel en we begroeten iedereen persoonlijk. Ook als het druk is. Klanten zijn geen nummer en om die reden hebben we geen nummerautomaat.”

Pionieren

“We verkopen nu iedere week een nieuwe maaltijd. Onze doelgroep bestaat uit mensen die weinig tijd of zin hebben om zelf te koken en uit ouderen. Dat wordt steeds meer”, zegt Angelique. Het is wel een beetje pionieren met die maaltijden, zo blijkt. “Iedere week een nieuwe stamppot werkt niet, maar drie weken op rij dezelfde wel. De mensen moeten echt wennen.” De rol van de ervaren slager Mark is belangrijk, onderstreept Angelique. “Hij heeft natuurlijk gigantisch veel ervaring. Door de verandering en ons enthousiasme is zijn werkplezier enorm toegenomen. Voor een bekend café hier in Venray hebben we bijvoorbeeld samen een bierworst ontwikkeld. Mark figureert in het promofilmpje dat we lieten maken.”

Leveranciers

Het personeelsbestand is hetzelfde gebleven (zes vaste medewerkers en vier parttimers), net als het assortiment, al zijn er wel dingen toegevoegd. En de leveranciers zijn ook bijna allemaal gebleven. “Maar die moesten wel wennen”, glimlacht Harm. “Wij bleken wat strenger op de prijs en de kwaliteit dan ze gewend waren. Er waren ook geen vaste afspraken over inkoop en kortingen en als je niets vraagt, dan krijg je meestal ook niets. Maar we zijn ook een trouwe klant en houden van korte lijntjes.”

Verbreden

Er zijn nog geen vastomlijnde groeiplannen volgens Angelique, maar de kans is vrij groot dat er nog dingen bijkomen of aanpassingen volgen. De website is al vernieuwd en er is nu een webshop. Harm: “Dat is toch vooral richting de jongeren. Je moet ze de kans geven online te shoppen. Al is het maar om zich te oriënteren en het dan vervolgens in de winkel te kopen.” Hij vervolgt: “Het doel is om binnen vijf jaar op negen ton omzet te zitten. En daarna willen we naar één miljoen. Meer vlees eten per persoon, dat lukt niet. Dus moet je verbreden. Daar ligt een kans. We zouden misschien wel op zondag open willen gaan. Maar met de huidige overwerktoeslag is dat helaas niet te doen.”

De naam van Angelique staat op de winkelpui. Een bewuste keuze, zegt Harm. “Er zijn weinig vrouwelijke slagers. Bovendien is Angelique het gezicht van de zaak. Ik zit maar achter de schermen.” Angelique: “Ik krijg veel reacties van mensen die het wel stoer vinden.”

“Hoe het gaat als ondernemersechtpaar?” Harm lacht: “Ik kan hier lekker ondernemen, naast mijn baan en laat het operationele werk over aan Angelique. Maar het is gewoon leuk om het samen te doen. Samen sparren, maar ook klankborden.”