Slagerij Evers in Arnhem: ‘Wij zijn onszelf gebleven’

Slager Evers is een begrip in de omgeving. Ondanks het feit dat het straatje vrij onopvallend ligt ten opzichte van de hoofdstraten van Arnhem, weten honderden klanten de winkel te vinden. Klanten die zijn verhuisd keren regelmatig terug om toch nog even die zelfgemaakte Hausmacher, leverworst of kookworst te komen halen. Slager Evers heeft een eigen worstmakerij en stenen rokerij. Sinds acht jaar wordt het bedrijf geleid door Peter Hupkes. De slagerij levert ook aan enkele instellingen in de buurt en voorziet bijna alle horeca in de aangrenzende zeven straten van vlees. De laatste vijf jaar is de populariteit van Evers flink gestegen. Peter en Janet houden dan ook ouderwetse openingstijden aan: van 08.00 tot 18.00 uur. Er is bijna geen moment stilte in de winkel. Janet: “Vroeger hadden we om 10.00 uur een koffiepauze. Ondertussen zijn we allemaal gewend aan koude koffie.”

Romantisch
De oorspronkelijke slager Evers kwam omstreeks 1866 als bediende bij de familie Andrea te werken, die op dat moment de slagerij aan de Kerkstraat runde. In 1880 werd hij eigenaar van de winkel. Zijn vrouw en hij kregen vier kinderen die tot 1960 gezamenlijk de scepter bleven zwaaien. Omdat de naamsbekendheid al zo sterk was in de regio, heeft de nieuwe eigenaar, de heer Dorresteijn, ervoor gekozen om de naam Evers te handhaven. Dat gold ook voor de latere eigenaar, de heer Ten Westeneind. Peter en Janet huren de winkel van hem.

Janet kwam tien jaar geleden voor het eerst als klant in de winkel. Niet veel later werd ze er medewerker. Langzaam ontstond er iets romantisch tussen Peter en Janet, zes jaar geleden trouwden ze. Ze wonen in het appartement boven de winkel, dat als monument is aangemerkt. Janet vormt ‘de smeerolie’ van de winkel. Naast Peter en een parttime kracht, spreekt zij alle klanten persoonlijk en weet ze ook veel van hun achtergrond. “Als ik soms ergens naar heb gevraagd, zegt Peter wel eens; dat je dat allemaal weet! Ik vind dat dat erbij hoort. Klanten vinden het fijn om aangesproken te worden. Er is ook altijd een ‘goedemorgen’ en ‘goedemiddag’! We zien in de winkel de kinderen van onze vaste klanten over de vloer komen. We delen lief en leed met elkaar, ook het personeel onderling.”

Hofleverancier
Sinds 1966 is Slagerij Evers Hofleverancier. Peter: “Van het wapen boven de winkel worden dagelijks foto’s gemaakt. Klanten vragen ook of we daadwerkelijk aan het hof leveren, maar dat is niet zo. Eigenlijk betekent het predicaat dat de winkel 100 jaar bestaat. Dan kun je het predicaat aanvragen.” Iedere 25 jaar moet dit opnieuw aangevraagd worden. De nieuwe aanvraag is nét de deur uit: “Er moet nogal wat voor overlegd worden: jaarcijfers, toekomstperspectieven, maar ook persoonlijk informatie.” Natuurlijk hopen Peter en Janet dat het opnieuw toegekend wordt. “Dan vieren we weer een feestje!” 25 jaar geleden kwam de burgemeester met een koets voorrijden om de oorkonde uit te reiken. Om de nostalgische sfeer van de winkel zo veel mogelijk te behouden, heeft Peter bijna niets aan de winkel veranderd. “Alleen de oorspronkelijke houten toonbank moest weg van de NVWA.”

Op de binnenplaats van het pand staat de stenen rokerij. “Een bijzonder bezit. Zonder de rokerij was het een stuk moeilijker geweest om het zo lang vol te houden.” ’s Avonds om 18.00 uur gaat hij aan, gedurende de hele nacht. Daarnaast worden de hammen gepekeld in pekel van ongeveer 65 jaar oud, die ieder half jaar gekookt wordt. Dat geeft de vleeswaren een typische, eigen smaak. Ook houdt Peter vast aan het oude gebruik om in iedere zak afgerekend vlees een extra stukje worst te doen. En een vrouw die net bevallen is, krijgt een ossenhaas mee van de slager, om aan te sterken. Janet: “Die gewoonte kende ik eerst ook niet, maar het wordt erg gewaardeerd!”

Alles vers
Voor die goede service en de prettige, nostalgische sfeer in de winkel komen klanten specifiek naar Evers. Natuurlijk komen ze ook voor de kwaliteit van het vlees. Evers krijgt wekelijks op dinsdag verse halve varkens binnen van een slachterij in Ewijk. Rund en kalfsvlees komen van een bedrijf uit de Randstad. Daarnaast is er biologische Gildehoen en de maïskip. Alles wordt door Peter of zijn medewerker Harry in de slagerij uitgebeend en afgesneden. Ook de vleeswaren worden vers op de toonbank gesneden.
Slager Evers verkoopt alleen vlees, vleeswaren en enkele zelfgemaakte salades, maar bewust geen maaltijden of andere kant -en-klaar producten. Sommige succesvolle, zelfgemaakte producten van collega-slagers in de regio liggen wel in de winkel. Peter: “Ik verkoop bijvoorbeeld de boerenmetworst en Saksische knakworsten van collega’s. Zo hebben zij extra omzet en onze keuze is uitgebreider. Dat gaat al jaren zo.”

Slager Evers is nog één van de weinige slagers in Arnhem. Elkaar een handje helpen ligt voor de hand. Peter: “Vroeger zaten er in Arnhem wel veertig slagers, nu zijn dat er nog maar een stuk of vijf.” Niet alleen de recessie gooide volgens Janet en Peter roet in het eten; het is voor veel slagers moeilijk om een opvolger te vinden. “Niemand wil meer zo hard werken”, zegt Janet. Onlangs is het team van twee fulltimers en twee parttimers versterkt met een 16-jarige jongen die een handje helpt. “Het duurde lang voordat we hem gevonden hadden.” Tegelijk bemerken de ondernemers bij de klanten een herwaardering voor de slager. Janet: “Soms hoor ik iemand verzuchten dat hij blij is om ‘weer eens bij een echte slager’ te zijn.” De klanten die bij Evers over de vloer komen hebben dan ook meer over voor goede kwaliteit. Er hangt geen prijslijst bij Evers en de klanten vragen er niet naar. “De prijs-kwaliteit verhouding is goed in evenwicht,” zegt Peter.

PR Zeven Straatjes
Omdat de kleinere straatjes van de binnenstad van Arnhem minder voor de hand liggend zijn om te bezoeken, zijn verschillende winkeliers in het aangrenzend gebied begonnen met een PR-offensief; De Zeven Straatjes. Peter en Janet zijn ook gevraagd om hun medewerking te verlenen. “Op de kerstmarkt in december vorig jaar roosterden we op straat een heel speenvarken aan het spit. Een geweldig succes! Met de kerst stond de winkel voller dan ooit”, aldus Peter. Ook heeft het echtpaar twee keer in dagblad De Gelderlander gestaan. “Deze publiciteit kwam vanzelf. We doen eigenlijk niet zoveel aan promotie; we plaatsen soms iets leuks op Facebook, maar hebben geen website. We zijn gewoon zoveel mogelijk onszelf gebleven”, zegt Janet. En misschien volgt het Koninklijk bezoek ook nog eens: aan de overkant van de straat vestigen modeontwerpsters Spijkers en Spijkers zich binnenkort. “Het zou zomaar kunnen dat Koningin Máxima er een kijkje komt nemen en tegelijk een bezoek aan ons brengt.”